Sommigen geloven dat de moderne spirituele winkels zijn uit vroegere mensensoorten. Hoe het ook zij, spiritualiteit lijkt vanaf het begin aanwezig te zijn geweest. De evolutie kan biologisch zijn begonnen of later zijn gekomen toen de mens de evolutie voortzette ondanks obstakels en uitdagingen Sommigen zeggen dat de mens altijd in een nietige, eindige wereld heeft geleefd en in conflict kwam met grotere, eindige werelden na de komst van grotere, eigentijdse mensen. De vroege mensen maakten wellicht deel uit van een kleine, eindige wereld. De bewering van anderen, dat de moderne mens altijd in een kosmische, oneindige wereld heeft vertoefd, is moeilijk te aanvaarden. Dit is echter een brede, algemene verklaring en is niet noodzakelijk van toepassing op een individuele mens. Deze bewering wordt ondersteund door het historische bewijs, waaronder de uitgestrekte rijken van zowel het oude Rome als China.
Zo wordt bijvoorbeeld geschat dat het Romeinse Rijk in de 1e eeuw ongeveer 40% van de wereldbevolking omvatte. Voorts wordt geschat dat het Romeinse Rijk in het jaar 2010 nog slechts 10% van de wereldbevolking omvatte. Er kan dus worden geconcludeerd dat het menselijk bestaan op aarde zich heeft uitgebreid sinds de 1e eeuw na Christus. In de geschiedenis van de mensheid zijn verschillende beschavingen verschenen en weer verdwenen.
Wat betreft de andere bewering dat mensen altijd hebben bestaan. De evolutietheorie zegt dat wij altijd hebben bestaan. Dit neemt niet de mogelijkheid weg dat de mens al veel eerder in onze geschiedenis heeft bestaan. Op de vraag “Blijven we bestaan?” – het antwoord is dat we het niet weten.
Men beweert dat de evolutietheorie niet op feiten is gebaseerd. Feiten zijn echter hardnekkige dingen en wetenschappers kunnen moeilijk bewijzen dat evolutie niet bestaat. Evolutie blijft voor de meeste mensen een mysterie.
Interessant is dat zelfs vooraanstaande historici van filosofie en wetenschap naar voren zijn gekomen om te verklaren dat zij in evolutie geloven. Albert Einstein, de ontdekker van de algemene relativiteitstheorie, is als volgt geciteerd:-
“Een kennis van de waarheid van de zaak maakt dat de waarheid zelf de kennis wordt. Het is die zekerheid die maakt dat de waarheid zelf de zekerheid wordt.”(Einstein, OriginalainLiterature(1927) (Hip nergens hel).
Dat zou voor velen duidelijkheid moeten scheppen.
Behoud van massa en energie is het destructieve resultaat van beweging. In het domein van het absolute waar geen energie verloren gaat, zoals in een kristallen bol, kunnen de wetten van behoud van massa en energie absolute wetten worden genoemd. In het domein van het relatieve, waar energie verloren gaat, zoals in een discussie hier over massa en energie, zijn dergelijke wetten relatief, en moeten ze worden toegepast op dat wat bekend is als “het bekende”. In het domein van het absolute waar energie verloren gaat, zoals in een kristallen bol, dan moeten die twee soorten energie als verschillende soorten worden gedefinieerd, en kunnen ze niet worden vergeleken. Hetzelfde geldt voor het begrip voortbestaan van de ziel. voortbestaan van de ziel kan hier op aarde in verschillende termen worden uitgedrukt, b.v. voortbestaan van de ziel begint het “karma” wiel van het leven, maar kan nooit volledig zijn omdat de ziel moet vergaan voor er een ziel geboren kan worden en de sterfelijke geest.
De aard van de relatieve wereld is in overeenstemming met de absolute wereld. Massa en energie zijn allemaal relatief. Het concept van het voortbestaan van de ziel is in overeenstemming met de aard van de relatieve wereld. De ziel heeft een begin en een einde, net zoals het concept van tijd een begin en een einde heeft. In de quaternaire wereld schept de relatieve wereld waarden zodat de kansen op succes in het leven niet altijd gelijk zijn. De ziel heeft geen begin en geen einde, evenmin als het begrip tijd dat heeft. In de narcistische menselijke interpretatie van het begrip ziel wordt de ziel van het individu als onsterfelijk opgevat, zodat er niet veel kans is dat zij overleeft. We kunnen intuïtief stellen dat het concept ziel hier een illusie is. Het menselijk individu bestaat binnen de context van het relatieve wereldsysteem. Het voortbestaan van de ziel van de individuele mens is niet absoluut, en vond zelfs plaats in het begin van de Schepping, voordat de aarde een vorm had. De ziel van de individuele mens zoals die nu bestaat is slechts een constituerend referentiepunt. Er zal een natuurlijke volgorde zijn in de ontwikkeling van ieder mens, in de loop van de tijd, naarmate de individuen de evolutie van het leven meemaken.
Wat de derde bewering betreft, over mensen die geleefd hebben sinds de tijd van de Boeddha en Christus, daarover bestaat geen absolute overeenstemming of zekerheid. Het is een kwestie van individuele interpretatie en geloof.
Tenslotte moet worden opgemerkt dat het moeilijk is het bestaan van de ziel te bewijzen. Er is veel discussie over de moeilijkheid om het bestaan en de realiteit van de ziel te bewijzen. Daarom is het misschien beter om het feit dat de ziel een realiteit is, gewoon te laten bestaan en zijn.
Lees meer